Dünya’mıza Gelen Yıldızlar Arası İlk Ziyaretçi Onaylandı
Yıldızlararası uzay kayaları her 10 yılda bir Dünya’ya düşüyor olabilir.
Gökbilimciler, 2014 yılında Dünya’ya çarpan şüpheli bir uzay kayasının başka bir yıldız sisteminden geldiğini ve ünlü yıldızlararası ziyaretçi ‘Oumuamua’dan üç yıl önce geldiğini doğruladılar.
Araştırmacılar meteoru NASA’nın 2019’daki Yakın Dünya Nesne Araştırmaları Merkezi’nin (CNEOS) kataloğunda buldu. Ancak o sırada, kayanın yörüngesiyle ilgili verilerin bir kısmı ABD Savunma Bakanlığı (DoD) tarafından gizli tutuluyordu.
Ancak bu yıl Mart ayında Savunma Bakanlığı, ölçümleri doğrulayan ve bilim adamlarının gizemli kayanın kökenine ilişkin hesaplamalarını tamamlamalarına izin veren bir bildiri yayınladı. 8 Ocak 2014’te Dünya atmosferine giren 3 fit genişliğindeki (0,9 metre) mini asteroit , 216.000 km/s gibi çok yüksek bir hıza ulaştı. Aynı zamanda, güneş sisteminin dışından gelmiş olabileceğini düşündüren tuhaf bir yörünge izledi.
Yeni makalenin yazarları, taşın geçmişe giden yolunu modelleyerek ve güneş sistemindeki gezegenlerle olan yerçekimsel etkileşimlerini değerlendirerek, minik asteroidin gerçekten de Güneş’in Samanyolu galaksisine yeni gelen bir varlık olduğunu doğruladı.
Teyit, CNEOS 2014-01-08 adlı kayayı, yıldızlararası uzaydan bilinen ilk ziyaretçi ve 2017’de Dünya’nın yanından hızla geçen ünlü 650 fit genişliğindeki (200 m) asteroit ‘ Oumuamua’dan önce kabul ediyor. Sadece bir yıl sonra, gökbilimciler ikinci yıldızlararası nesneyi, 1,650 fit genişliğinde (0,5 km) kuyruklu yıldız Borisov’u keşfetti . Bu keşifler arasındaki kısa aralık, gökbilimcileri, yalnızca fit veya onlarca fit genişliğindeki daha küçük yıldızlararası kayaların güneş sisteminde çok daha yaygın olması gerektiğine ve hatta gezegenimizle düzenli olarak kesişmesi gerektiğine inanmaya yöneltti.
Bu nedenle, yeni makalenin yazarları, ünlü Harvard astronomu Avi Loeb ve meslektaşı Amir Siraj, CNEOS kataloğunu araştırmak için yola çıktı. CNEOS 2014-01-08’e ek olarak , gerekli verilerin hala sınıflandırıldığı umut verici başka bir meteor buldular. Bu uzay kayası, Mart 2017’de Dünya‘nın atmosferini kesti.
Araştırmacılar, yıldızlararası uzay kayalarının her on yılda bir Dünya atmosferine çarpabileceğine inanıyorlar. Araştırmacılar, makalede öne sürdükleri bu meteorları analiz etmek ve uzak yıldız sistemlerinin kimyasına yeni bakış getirmek istiyorlar.
Yazarlar, “Her bir meteorun yörüngesini zamanda geriye doğru tahmin ederek ve her bir meteorun kimyasal izotoplarının göreceli bolluğunu analiz ederek, meteorları ana yıldızlarıyla eşleştirebilir ve gezegen sistemi oluşumuna dair içgörüler ortaya çıkarabilir” dedi. “Bazı kimyasal elementler yıldızların atmosferlerinde tespit edilebilir, bu nedenle meteor tayflarındaki bollukları, ana yıldızlara önemli bağlantılar olarak hizmet edebilir.”
Çoğu meteoroid, Dünya’nın yüzeyine ulaşmadan önce atmosferde yandığından ve bunu yapanları almak teknik düzeyde son derece zaman alıcı ve zor olduğundan, araştırmacılar, spektroskopik ölçümler yapabilen dünya çapında bir kamera ağı oluşturmayı öneriyorlar.
CNEOS 2014-01-08, Papua Yeni Gine yakınlarında okyanusun üzerinde patladı, Siraj Space.com’a yolladığı bir e-postada, bilim adamları, kayanın bazı parçalarının Dünya’nın atmosferi boyunca yolculuktan kurtulmuş ve denize düşmüş olabileceğine inanıyorlar, dedi. Siraj ve Loeb, gelecek yıl bazı parçaları geri almaya çalışmak için bir keşif gezisi planlıyor.
Araştırmacılar ayrıca, Dünya tarihi boyunca bu kadar yüksek bir yıldızlararası ziyaretçi sıklığının, son 3.5 milyar yıl içinde gezegenimizde filizlenen yaşam tohumlarının başka bir yıldız sisteminden gelmiş olabileceği anlamına gelebileceğini de öne sürüyorlar.
Çalışma Astrofizik Dergisi’nde 2 Kasım’da yayınlandı.
Kaynak: https://www.space.com/2014-meteor-first-interstellar-visitor-oumuamua
Bu yazı Astrafizik.com tarafından Türkçeye aktarılmış olup yazının aslı space.com sitesine aittir, orijinaline mümkün olduğunca sadık kalmak koşuluyla dilimize çevirilmis olsa da editoryal tarafından katkılarda bulunulmuştur. Bu sebeple Astrafizik.com içerik izinlerine tabidir. Astrafizik.com referans gösterilmek koşuluyla 3. tarafların kullanımına izin verilmiştir.
