Her kara deliğin kalbinde bir sorun vardır. Çağlar boyunca çınlayarak hiçliğe karışırken, yanlarında Evrenin küçük bir parçasını da götürürler ki bu, açıkçası, fizik 101 kural kitabında yer almıyor.
Merhum Stephen Hawking’in, bu canavarca nesneler üzerine devrim niteliğindeki çalışmasının bir parçası olarak bize bıraktığı paradoks, araştırmacılara yarım yüzyılın daha iyi bir kısmı için potansiyel çözümler bulma konusunda ilham veriyor.
Genel göreliliği parçacık benzeri bir sistem olarak modellememize ya da uzay ve zamanın yuvarlanan arka planına karşı kuantum fiziğini anlamamıza izin vermesi gerekiyor ancak şu an bunları hala tam olarak anlamak ya da birleştirmekten uzağız.
Birleşik Krallık, ABD ve İtalya’dan bir araya gelen fizikçiler yeni bir teoriye üzerinde çalışıyor, kısa zaman önce paylaşılan bu yeni teorinin bilgi ve bulguları genel medya üzerinde kesinlikle bir miktar ilgi uyandırdı , ancak umutsuzca aradığımız çözüm olup olmadığını şu ya da bu şekilde öğrenmemiz biraz zaman alacak gibi duruyor.
Saçaklı Karadelikler
Saçaklı bir kara deliğin neden paradoksa söz konusu olduğunu anlamak için, başlangıçta neden bir paradoks olduğunu bilmek önemlidir.
Kara delikler öyle yoğun ortamlardırk ki kütle çekimleri uzayı ve zamanı öylesine sıkıştırır ve yoğun bir hale getirir ki, o ortamdan ışık hızıyla dahi kaçamazsınız. Normalde bu çok büyük bir sorun olmazdı. Ancak 50 yıl önce Stephen karadeliklerin farklı bir ışıma yapması gerektiği fikrini geliştirdi. Evrenin bükülmesi ve uzay-zaman kuantum alanlarının dalga benzeri doğasını öyle bir şekilde değiştirir ki, bir tür ısı radyasyonu üretilir.
Kara delikler için ise durum böyle değildir. Hawking’in radyasyon teorisi doğruysa, her şey yoluna girebilir. Bu durumda da parçacığın bilgisinin evrende korunduğu tezi de biraz sıkıntı yaşabilir.
Genel görelilikte karadeliklerin birçok çeşidine karşı birçok model ortaya koymamızı sağlamıştır. Evrenle olan her türlü bağlantı, kalıcılıklarını ‘saç teoremleri’ olarak varsayan teorilerle saç olarak tanımlanır.
Biraz saçaklanmaya sahip olmak, kara deliklere kuantum bilgilerinin, zaman içinde kaybolsalar bile, evrende sıkışıp kalmaları için bir yol verecektir. Teorisyenler şu an hala uzay-zamana şekil veren ana maddenin ne olduğunu anlamaya çalışıyorlar. Evet uzay-zamana şekil veren şey kütledir ancak uzay-zamanı oluşturan şey tam olarak nedir, bunun anlaşılabilmesi gerekmektedir.
Bu yeni çözüm, kuantum düşüncesini, graviton adı verilen teorik parçacıklar biçimindeki yerçekimine uygular. Bunlar elektronlar ve kuarklar gibi gerçek parçacıklar değiller, çünkü henüz kimse böyle bir şey görmedi ve gözlemlemedi.Üstelik böyle bir şey hiç var olmayabilir.
